Kardeşlerimiz bizim en yakınlarımızdır. Onlarla aynı anne ve babadan dünyaya gelmiş, aynı evde doğmuş ve büyümüşüzdür. Odamızı, soframızı, eşyalarımızı, giysilerimizi paylaşmışızdır. Beraber üzülmüş, beraber sevinmişizdir. Kardeşlerimizle biz, aynı vücudun parçaları gibiyizdir. Bütün bu sebeplerle kardeşlerimizi kendimize çok yakın his-sederiz. Duygularımızı, düşüncelerimizi, sırlarımızı onlara rahatlıkla anlatırız. Bir sıkıntımız olduğunda ilk olarak onlarla paylaşırız. Zor duruma düştüğümüzde, yardıma ihtiyaç duyduğumuzda, fikir danışmak istediğimizde öncelikle onlara başvururuz. Sevinçli bir olay yaşadığımızda da bunu kardeşimizle paylaşırız.